Τη νοοτροπία νικητή του Βασίλη Σπανούλη τόνισε ο Γιώργος Πρίντεζης, ο οποίος μοιράστηκε ιστορίες που έχει ζήσει στην κοινή τους πορεία εντός και εκτός παρκέ.

Με αποκορύφωμα την μαγική τους συνεργασία που ακόμη και σήμερα ηχεί ως μία μελωδία στα αυτιά όλων μας από το δικό του νικητήριο καλάθι στον ανεπανάληπτο τελικό του 2012 στην Πόλη κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας

«Όταν έχεις ζήσει πολλά με έναν άνθρωπο και σου λένε να πεις μια ιστορία, είναι σαν να αδικείς όλες τις υπόλοιπες. Ζήσαμε πολλά και εκτός παρκέ. Εδώ, έξω, καθόμασταν και κοιτάζαμε ο ένας τον άλλο και λέγαμε “πώς καταντήσαμε έτσι με τα κοστούμια”», ανέφερε αρχικά και κοιτάζοντας τον Κώστα Παπανικολάου που καθόταν δίπλα του σχολίασε γελώντας: «Μη γελάς, καλομελέτα κι έρχεται».

Στη συνέχεια μοιράστηκε μια ιστορία από την κοινή του πορεία με τον Βασίλη Σπανούλη: «Είναι σημαντικό να παίρνουμε ό,τι μπορούμε από τέτοιους συναθλητές, για να το μεταλαμπαδεύσουμε στις επόμενες γενιές. Πρώτη φορά τον αντιμετώπισα το 2003 στο Μαρούσι. Με δουλειά με πίστη, πείσμα, όλα γίνονται, αρκεί να έχεις θέληση. Αυτό είναι το αγωνιστικό κομμάτι του Βασίλη που όλοι ξέρουμε», ανέφερε αρχικά, ενώ για τον Σπανούλη… πίσω από τα φώτα, είπε:

«Πήγαινα Σύρο, πήγαινε Πάτμο. Ήταν το 2011, που υπήρχε μεγάλη ανασφάλεια στην ομάδα. Είχα γυρίσει από τη Μάλαγα, στα 10 τρίποντα ζήτημα να έβαζα ένα. Όλη η ομάδα ήταν λίγο… μεγεμελέ. Ήμασταν μαζί, τα λέγαμε και μου λέει ότι φέτος θα είμαστε στρατιώτες, πολύ καλοί. Τον κοιτάζω και λέω… τι λέει; Το πίστευε. Θα δεις θα πάμε πολύ καλά, μου είπε. Στο τέλος του 2012 σηκώσαμε δύο μεγάλες κούπες, αυτός είναι και ήταν μεγάλη τιμή που ήταν συμπαίκτης μου».